Güzün Adı / Bölüm 9 - Mektup
‘’ Nastasia, Benim kızıl yalnızlığım, son günlerde fazlasıyla karamsar hissediyorum. Kafamda dönüp duran gençlik anılarımız yer yer şefkatli bir sıcaklık hissettirse de sonunda boğazımı sıkan bir hüzün bataklığının dibine çekiyor. Güz gecelerinde arşınladığımız kıyılardaki utangaç adımlarımızı hatırlıyorum bugünlerde. Dünyaya karşı çıkabileceğimiz kadar cesur ve geleceğin belirsizliğini umursamayacak kadar umutluyduk sanırım o gecelerde. Denizin tuzlu ve serin esintisi, kıyı boyunca uzanan ağaç dallarının hışırtısı ve uzaktan yankılanan masalsı müzik notaları şu an bile zihnimde dönüp duruyor. Bunlardan bahsedince yine geçmişe takılıp kaldığımız söyleyeceksin biliyorum ancak istesem de kopamadığımı biliyorsun. Takvim, bir şekilde yeni ufuklara yol açsa bile anılarım bütün benliğimi parçalayıp zamanın içine kendi kilometre taşlarını bırakıyor. Bu satırları yazdığım odada iki büklüm bedenim masanın üzerine düşecek gibi dursa ...
