Güzün Adı 8 - Bazı hikâyeleri yazmak yaşamaktan daha kolay...

''Bazı hikâyeleri yazmak yaşamaktan daha kolay...''

Bir küfür gibi günlerce kulenin demir gövdesini kırbaçlayan rüzgâr yerini sakin gece esintisine bırakmıştı. Hüzünlü bir flüt ezgisini andıran bu esinti, geceyi yalnız bir sevgili gibi sararken pencere kenarına çöküp kalmıştım gecenin ortasında. Bulutlar yavaş yavaş dağılıyor ve yıldızlar göğe yelken açacaklar için sonsuz alevine kavuşuyordu. Yamanmış düşler ile salındığım bu gecede karanlık da olsa bir liman bulma peşine düştüm ve bütün dünya sonsuz bir sessizliğe gibi girmiş bu gece…

Birkaç metrekarelik bu kulede aramızdaki mesafeyi düşününce, bu toprakların bütün karanlığını bir kıvılcım ile bitirmek istiyordum. Geriye sadece hislerimizi anlatmaya yetmeyen kelimeler ve hatırlamak istemediğimiz anılarla doldurduğumuz harabe mezarlıklar kalıyor. Sahi, ne çok ismi bıraktık geride ve ne çok iz bıraktılar bizde. Hatırladıkça sızlayan, dokundukça daha da belirginleşen derin izler. Cephesi olmadığımız zamanlardan kalan her iz kendi küçük kıyametimizi anlatıyor; özgürlük, aşk, bulutlar ve dahası için savaştığımız o uzak zamanlar. Haklı olduğum bir savaşta kılıç sallamaktan yoruldum inan, sere serpe göğü izlemek istiyorum artık…

Hüznün koynuna düşüyorum bu saatlerde, içimde bir yerlerde her şeyden vazgeçme isteği alevleniyor. İstemsiz beklentilere giriyorum böyle anlarda, bu gece burada bitirdiğim şeylerden sonra bir daha eskisi gibi olamayacağım. Sonlandırmak istediğim düşüncelerin ne olduğunu bilmiyorum ve en kötüsü kalanlardan ne oluşturmak istediğimi de bilmiyorum; bir düş, bir yalnızlık, bir aşk...

…..

…

Bulut Seyyahı / Güzün Adı 8